نخستین شوراهای شهر مانند تمام المان‌های دموکراسی ریشه در یونان باستان دارند. قرن‌ها پیش از میلاد مسیح، نخبگان شهر آتن و یونان باستان به این نتیجه رسیدند که امور شهر را باید به صورت شورایی حل‌وفصل کنند. این شوراها را که به نام «بوله» شناخته می‌شدند ابتدا اشراف تشکیل می‌دادند. این شرایط بعدتر تغییر کرد و مردانی از قبیله‌های مختلف به عضویت شورا درمی‌آمدند، این افراد توسط مردم انتخاب می‌شدند و شرط تأیید صلاحیت آن‌ها برای ورود به شورا شرط سنی بالای ۳۰ سال و قبولی در یک امتحان بود. هر فرد تنها دو بار در طول عمر خود می‌توانست عضو شورا شود، عضویتی که هر دوره آن یک سال بیشتر نبود. حتی اجازه حضور هر فرد در دوره پیاپی هم داده نمی‌شد و باید ده سال بین هر دوره نمایندگی فاصله می‌افتاد! اما از آنجایی حقوق بسیار اندکی به اعضا پرداخت می‌شده، بیشتر افراد متمول در این شورا حضور داشته‌اند. دکتر شرف‌الدین خراسانی درباره اداره این بوله ها این‌طور می‌نویسد: «چگونگی اداره بوله این بود که سال به بخش‌هایی شامل ۳۵ و ۳۶ و در سال‌های کبیسه‌دار، به ۳۸ و ۳۹ روز تقسیم شده بود و طی هر یک از این بخش‌های سال، پنجاه نفر از نمایندگان برگزیده فوله‌ها، اداره کارهای همگانی و سیاسی را به عهده داشتند. شورای خلق یا بوله، هنگام تشکیل جلسه‌های خود، به ده بخش، هر یک دارای پنجاه عضو، یعنی بنا بر تعداد فوله‌ها و نمایندگان برگزیده شده از آن‌ها تقسیم می‌شد. این ده بخش پروتانایس Prutaneis نام داشتند و هر یک از آن‌ها پشت سر هم به مدت ۳۵ یا ۳۶ روز سرپرستی جلسات بوله را بر عهده داشتند. اعضای شورای خلق همچنین برای شرکت در هر یک از جلسات آن پولی دریافت می‌کردند و در جشن‌های ملی همگانی جایگاه ویژه خود داشتند و در مدت عضویت در بوله از خدمت ارتشی نیز معاف بودند.» (روزنامه اطلاعات ۱۶ مرداد ۱۳۹۲)
ناصر فکوهی هم در کتاب انسان‌شناسی شهری به بوله اشاره می‌کند و جایگاه آن‌ها را میدان بزرگ شهر معرفی می‌کند: «فضای بسیار مهم دیگر در شهر-دولت‌های یونانی، میدان بزرگ شهر یا آگورا بود. این میدان علاوه بر آنکه محل برپایی و مبادله کالاها از جمله بردگان به شمار می‌آمد، عموماً در اطراف خود اماکنی چون شورا (بولتریتریون از بوله به معنی شورا بود که عموماً عمارت‌هایی چهارگوشی بودند که سه طرف آن‌ها پلکان‌هایی برای نشستن اعضا وجود داشت.» (انسان‌شناسی شهری، ناصر فکوهی، نشر نی)
قرن‌ها بعد شوراهای شهری و روستایی همچنان از مهمترین بخش‌های اداره هر شهر به شمار می‌روند. دموکراسی که یونانیان ۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح آن را مطرح کرده بودند امروزه بیشترین نمادهای خود را در کشورهای نروژ، ایسلند، سوئد و نیوزلند بروز داده است. (رتبه‌بندی کشورهای جهان از نظر قدرت دموکراسی، در سال ۲۰۱۵ به انتخاب اکونومیست). قطعاً ترکیب و فعالیت شوراهای شهر در سطح بالای دموکراسی و رفاه در این کشورها مؤثر است. علاوه بر این کشورها، شوراهای شهر در چندین کشور دیگر نیز مورد بررسی اجمالی قرار گرفتند. از میان همسایگان، حکومت‌های محلی ترکیه و افغانستان می‌توانند برای ما جذاب باشند، همچنین نحوه مدیریت شهرها در کشورهای حاشیه خلیج‌فارسِ امارات متحده عربی و قطر با نظام حکومتی پادشاهی و خانوادگی، برزیل به عنوان نمونه‌ای از کشورهای آمریکای جنوبی، روسیه به عنوان یک نظام متفاوت سیاسی، مصر نماینده کشورهای درگیر تغییر نظام و آفریقایی، کره جنوبی از شرق آسیا و ایالت متحده مورد بررسی قرار گرفتند. انتخاب شهرها در هر کشور بر حسب، پایتخت بودن، جمعیت یا شهرت آن بوده است.
نروژ – اسلو
در نروژ انتخابات شوراها به صورت استانی و شهری انجام می‌شود و افراد انتخاب شده برای ۴ سال و به طور مستقیم با رأی مردم انتخاب می‌شوند. برای نمونه در پایتخت نروژ، اسلو، شورای شهر ۵۹ عضو دارد. رئیس شورای شهر شهردار اسلو است. وظیفه‌های اصلی شورای شهر اسلو، تعیین بودجه‌های شهر و نظارت بر انجام امور شهری است.
۵ کمیته در این شورای شهر وجود دارد، کمیته مالی، بهداشت و رفاه، توسعه شهری، آموزش و امور فرهنگی و در نهایت حمل‌ونقل و محیط‌زیست. همچنین یک کمیته به نام آئین دادرسی وظایف و کارهای شورا را سازمان می‌دهد و کمیته‌ای به نام نظارت که فعالیت‌های ارگان‌های شهری را کنترل می‌کند.
توزیع سیاسی افراد در شوراها در نروژ، و به طور خاص در اسلو در میان احزاب مختلف متفاوت است. در این دوره که اعضا تا سال ۲۰۱۹ در شورا خواهند بود، از میان ۵۹ عضو، ۲۰ نفر از حزب کارگر، ۱۹ نفر از حزب محافظه‌کار و مابقی احزاب کمتر از ۶ نفر در شورا دارند.
ایسلند – ریکیاویک
ایسلند کشور کوچک و سرد شمال اروپا که شاید در این سال‌ها و بیشتر به «تشویق»های هوادارانش در استادیوم‌های فوتبال نامشان شنیده شده، نزدیک به یک قرن است که در مدیریت شهری خود از شورای شهر بهره می‌برد. ریکیاویک شهر ۱۲۰ هزار نفری و پایتخت ایسلند شورای ۱۵ نفره دارد که هر چهار سال یک‌بار توسط افراد شهر انتخاب می‌شوند. شورای شهر، شهردار را انتخاب می‌کند و سه‌شنبه اول و سوم هر ماه نیز تشکیل جلسه می‌دهند. در آخرین انتخابات شوراها در ایسلند و در سال ۲۰۱۴، ۶۶ درصد واجدین شرایط در انتخابات حضور پیدا کردند که کمترین میزان مشارکت از زمان استقلال ایسلند به حساب می‌آید.
حزب سوسیال دموکراتیک با ۵ صندلی و حزب مستقل با چهار صندلی در شورای شهر ریکیاویک در اکثریت قرار دارند.
شورای شهر در پایتخت ایسلند ترکیب جالبی دارد، از میان ۱۵ عضو این شورا سه نفر از جمله شهردار شهر اصلاً متولد ایسلند نیستند. یک نفر روانشناس است، یک عضو شورا فلسفه و ادبیات آلمانی خوانده، یک نفر در رشته تاریخ مطالعه کرده و روزنامه‌نگار است، دو نفر معلم هستند که یکی از آن‌ها تجربه کار روزنامه‌نگاری هم در کارنامه دارد، یکی دیگر از اعضا علاوه بر اینکه فیلم‌ساز است و سابقه خبرنگاری دارد، در یک گروه موسیقی گیتار می‌زند. در کنار همه این‌ها یکی از اعضای شورا در نوجوانی قهرمان مسابقات رقص بوده است! البته افراد دیگری در رشته‌های مختلف مهندسی و مدیریت نیز در شورای شهر حضور دارند.
سوئد – استکهلم
در سوئد سه سطح حکومتی وجود دارد: ملی، منطقه‌ای و محلی. سوئد به ۲۱ منطقه تقسیم می‌شود که هر کدام توسط شورای استان اداره می‌شوند. اعضای شورای استان را مردم به طور مستقیم انتخاب می‌کنند. همچنین در سطح محلی، ۲۹۰ شورای شهر در سوئد وجود دارد که امور شهرها را مدیریت می‌کنند. انتخابات افراد در شورای شهر از طریق رأی‌گیری به احزاب و هم‌زمان با انتخابات مجلس برگزار می‌شود.
در استکهلم، پایتخت سوئد، ۱۰۱ نفر در شورای شهر حضور دارند. اعضا دو بار در ماه تشکیل جلسه می‌دهند و حضور عموم مردم در جلسات آزاد است. شورا ۱۳ نفر را از میان اکثریت و اقلیت به عنوان کمیته اجرایی شهری انتخاب می‌کند تا مجری مصوبات شورا باشند. همچنین ۸ کمیته تمام‌وقت در شورا تشکیل می‌شود: مالی، ساختمان و ترافیک، محیط‌زیست و مشاورین املاک، فرهنگ و ورزش، مسکن، خدمات اجتماعی، خدمات سالمندان. ۴ کمیته اپوزیسیون نیز در این شورا شکل می‌گیرد.
در حال حاضر و بر اساس آخرین انتخابات (۲۰۱۴) ۲۸صندلی شورا در اختیار حزب اعتدال و ۲۴ صندلی در اختیار سوسیال دموکرات‌هاست.
طبق قانون، شوراهای شهر و روستا زیر نظر وزیر امور مدنی فعالیت می‌کنند. در حال حاضر اردلان شکرآبی وزیر امور مدنی سوئد است.
نیوزلند – آوکلند
در لیست کشورهایی که دموکراسی قدرتمندی دارند، کشورهای اسکاندیناوی همیشه رتبه‌های نخست را از آن خود می‌کنند اما در میان نیوزلند نیز حضور دارد. کشوری که نه تنها از نظر جغرافیایی بلکه از نظر انتخابات شورای شهر هم فاصله زیادی با کشورهای شمال اروپا دارد.
برای بررسی وضعیت شورای شهر در نیوزلند در ابتدا باید به وب‌سایت شورای یکی از شهرها نگاهی بیندازید. در میان شهرهای نیوزلند آوکلند گرچه پایتخت سیاسی به حساب نمی‌آید اما با جمعیت ۱٫۳ میلیون نفری بزرگ‌ترین شهر این کشور است. صفحه اصلی شورای شهر آوکلند در نگاه اول بیشتر شبیه یک وب‌سایت گردشگری است. انتخابات اعضا در نیوزلند هم سازوکار متفاوتی دارد.
در شهرهای نیوزلند تقریباً به ازای هر ۸۵۰۰۰ نفر یک عضو در شورای شهر وجود دارد. برای مثال شهر آوکلند ۲۱ عضو دارد که یک نفر به عنوان شهردار انجام وظیفه می‌کند. اعضاء بر خلاف سایر نقاط دنیا هر سه سال یک‌بار انتخاب می‌شوند. عجیب‌ترین نکته درباره شورای پیچیده و عجیب شهرهای نیوزلند حضور کودکان در انتخابات هستند. در سال ۲۰۱۶ که دومین دوره حضور کودکان در انتخابات بود، ۱۲۷۳۰ کودک ۱۱ تا ۱۵ سال به صورت الکترونیک رأی دادند. حضور در انتخابات اصلاً قرار در برنامه درسی دانش آموزان دارد و کلاس‌های مختلفی را در این رابطه پشت سر می‌گذارند، امتحان نهایی این کلاس‌ها بررسی کاندیدای اصلح و حضور در انتخابات است. نتیجه این انتخابات نیز برای کودکان با انتخابات اصلی مقایسه می‌شود و آن‌ها با میزان تأثیرگذاری خود به طور واقعی آشنا می‌شوند.
امارات متحده عربی – دبی
بر خلاف کشورهای شمال اروپا، داستان دموکراسی در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس شرایط متفاوتی دارد. در امارات متحده عربی و شهر دبی، که حاکم و حکومت محلی وجود دارد و اداره شهر میان شاه و شاهزاده‌ها تقسیم می‌شود، یک شورای اجرایی به اداره شهر کمک می‌کنند.
این افراد در دبی به عنوان کمیته اجرایی دبی شناخته می‌شوند. در سال ۲۰۰۳ محمد بن راشد آل مکتوم، امیر دبی، دستور داد برای اعمال وظایف او و قدرتش کمیته‌ای تشکیل شود. رئیس این کمیته، ولیعهد دبی محمد حمدان بن محمد آل مکتوم معرفی شد. تعیین و به‌روزرسانی برنامه‌ریزی‌های شهر دبی، تعیین بودجه سالیانه، حفظ امنیت و نظم در شهر، تأمین امکانات شهری و پیشرفت اقتصادی، اجتماعی شهر از وظایف این شورا است.
اعضای شورا در ۵ کمیته مختلف حضور دارند: کمیته توسعه اقتصادی، کمیته امنیت و عدالت، کمیته زیرساخت و محیط‌زیست، کمیته توسعه اجتماعی و کمیته بهداشت و ایمنی. اعضای شورا به مانند انتخاب بالاترین رده‌های سیاسی امارات متحده عربی بدون در نظر گرفتن انتخابات و با حکم حاکم شهر منصوب می‌شوند. در دبی، شورای اجرایی شهر توسط حاکم دبی مدیریت می‌شود و اعضای آن از میان مقامات دولتی و توسط شخص حاکم منصوب می‌شوند. این اعضا ممکن در برخی مواقع از افراد حقیقی انتخاب شوند که این عده هم توسط شخص حاکم تعیین می‌شوند.
نفر اول این شورا ولیعهد دبی است، نفر دوم شورا برادر کوچک‌تر ولیعهد است، عموی حاکم دبی، نفر سوم شورا و یکی از پسرعموهای حاکم دبی نفر چهارم شورای اجرایی شهر دبی است!
قطر
در میان کشورهای حوزه خلیج‌فارس، قطر انتخابات شورا برگزار می‌کند! نخستین شورا اولین بار در اوایل دهه ۱۹۵۰ در قطر برگزار شد. در طول سال‌ها سازوکار شورا در قطر تغییرات زیادی کرده است. از سال ۱۹۹۹ اعضای شورا در انتخابات و توسط مردم انتخاب می‌شود.
در آخرین انتخابات برگزار شده در سال ۲۰۱۵ ، ۲۹ نفر وارد شورا شدند. در این سال ۵ زن نامزد ورود به شورا بودند که دو صندلی برای اولین بار به نماینده‌های زن تعلق گرفت. نکته جالب‌توجه اینکه شورای شهر به صورت متمرکز و مرکزی برگزار می‌شود و اعضای شورا در مورد تمام شهرها و مناطق قطرِ ۲٫۲ میلیون نفری تصمیم‌گیری می‌کنند. وظایف این شورای شهر مرکزی نظارت بر اجرای قانون و تهیه برنامه‌های مختلف برای توسعه شهری و صنعتی، زیرساخت و سایر سیستم‌های عمومی است. نظارت بر فعالیت‌های اقتصادی، مالی و مدیریت اجرایی امور شهرداری از دیگر وظایف این شوراست. شرط ورود به انتخابات به عنوان نامزد، داشتن اصالت قطری، داشتن ۱۸ سال تمام، عدم سوءسابقه و عدم عضویت در ارتش یا پلیس است.
برگزاری انتخابات شورای شهر مرکزی یا متمرکز در قطر در حالی است که این کشور سال‌هاست وعده برگزاری انتخابات پارلمانی را داده است!
کره شمالی
اطلاعات خاصی در مورد شورای شهر در کره شمالی به دست نیامد!
فدراسیون روسیه – مسکو
شورای شهر و به طور کلی سیاست در مسکو با بسیاری از نقاط دنیا متفاوت است. در این شهر، شهردار با رأی مستقیم مردم انتخاب می‌شود و از آنجایی که مسکو یکی از سه ایالت فدرالی روسیه است برای خود مجلس و قوه مقننه دارد. در واقع حکومت فدرالی مسکو دارای یک دوما است که وظایف شورای شهر را انجام می‌دهد. تمام قوانینی که در دومای مسکو تصویب می‌شود لازم الاجراست و تنها شهردار و مقامات فدرال قادر به وتوی آن‌ها هستند.
انتخابات در این مجلس برای یک دوره چهارساله است، که به صورت حزبی و مستقل برگزار می‌شود. دومای مسکو ۴۵ عضو دارد که در حال حاضر ۲۸ نفر عضو حزب روسیه متحد (حزب حاکم)، ۵ نفر عضو حزب کمونیست، ۱۰ نفر مستقل و یک نفر عضو حزب رودینا است. آخرین انتخابات دوما در سپتامبر سال ۲۰۱۴ برگزار شد.
موضوعاتی مانند امور مالی، مسکن، ارتباطات، بهداشت، امنیت و حمل‌ونقل از مهمترین موضوعات مورد بررسی در دومای مسکو است. در دومای مسکو از میان ۴۵ نفر، ۱۸ صندلی در اختیار زنان است.
افغانستان – ولایت کابل
در افغانستان شوراهای ولایتی با کمی تفاوت در نحوه انتخاب و وظایف معمول جایگزین شورای شهر شده‌اند. در متن قانون شوراهای ولایتی افغانستان و در ماده هدف آن آمده است: «شورای ولایتی به حیث یک مجمع انتخابی به هدف ایجاد ساختاری که مشارکت و سهم گیری مردم و نهادهای جامعه مدنی را با ادارات دولتی در سطح ولایت تأمین و ادارات ولایتی را در امور مربوط مشورت دهد، فعالیت می‌نماید.» و در بخش سلوک اعضا نوشته شده است که «عضو شورای ولایتی در اجرای وظایف خویش از ساکنین محل نمایندگی نموده، منافع علیا افغانستان را در نظر گرفته، صداقت، امانت‌داری و بی‌طرفی را معیار عمل قرار داده، نزد مردم خود را مسئول پنداشته و نظر سایر اعضای شورا را احترام می‌نماید.»
اعضای شوراهای ولایتی در افغانستان وظیفه دارند در امور اقتصادی، اجتماعی و سایر امور مربوط به ولایت مشارکت داشته باشند و برای حل مسائل ولایت خود به مسئولان دولتی گزارش و مشاوره بدهند. امور زنان، ازدواج، مواد مخدر، حفظ آثار باستانی، حل اختلافات قومی و محلی و نظارت بر هزینه‌های ولایت از دیگر وظایف اعضای شورای ولایتی است.
تعداد اعضای شورای ولایتی برای هر ولایت به تناسب جمعیت آن مشخص و اعضا از طریق انتخابات عمومی و برای یک دوره چهارساله انتخاب می‌شوند. رئیس هر شورا که به انتخاب اعضا خواهد بود، در مجلس سنا حضور پیدا خواهد کرد.
نامزدهای شورای ولایتی باید در زمان ثبت‌نام حداقل ۲۵ سال داشته باشند و علاوه بر تابعیت افغانستان امضای ۲۰۰ تا ۶۰۰ نفر از اهالی ولایت را به شورای انتخابات تحویل دهند. علاوه بر این تمامی نامزدها باید از مشاغل دولتی استعفا داده و تمامی دارایی‌های منقول و غیرمنقول خود را ثبت کنند. در نهایت پرداخت ۲۰ هزار افغانی برای هر نامزد ضروری است که در صورت کسب حداقل ۲ درصد آرا این مبلغ به او بازگردانده می‌شود.
تعداد اعضای شورای ولایتی در کابل ۷ زن و ۲۶ مرد است.
ترکیه – استانبول
در ترکیه، شهرها و حوزه‌ها به دو قسمت کلان‌شهرها و شهرها تقسیم می‌شوند. انتخابات در این حوزه‌ها به صورت محلی برگزار می‌شود و مردم هر ۵ سال یک‌بار از میان نامزدها، شهردار، اعضای شورای شهر، اعضای مجالس شهرداری و معتمدان محل را انتخاب می‌کنند.
در انتخابات مردم دو صندوق رأی خواهند داشت که یکی مربوط به اعضای شورا و دیگری مربوط به شهرداری است. احیای اراضی و توسعه شهری نخستین وظیفه شورای کلان‌شهرها است. بر طبق قانون برنامه‌ریزی و نظارت بر احیای اراضی و ساخت‌وساز ساختمان‌ها بر عهده شورای شهر است البته وزارت محیط‌زیست و شهرسازی ترکیه نیز قوانین محدود کننده‌ای برای اعضای شورا تعیین کرده است. ساخت، نگهداری و تعمیر زیرساخت‌هایی نظیر جاده‌ها، پارک‌ها و پیاده‌ها روها نیز از وظایف شورا کلان‌شهری مانند استانبول است. مانند سایر شوراهای کشورهای دیگر، حمل‌ونقل عمومی نیز در حیطه وظایف شورای کلان‌شهرها قرار می‌گیرد. منابع آبی و بازیافت، آتش‌نشانی و سایر خدمات شهری نیز باید توسط اعضای شوراها بررسی و نظارت شوند.
آخرین انتخابات شورای شهر و شهرداری‌ها در ترکیه در سال ۲۰۱۴ برگزار شد و در حوزه استانبول ۲۰۷ نفر انتخاب شدند. از میان این عده ۱۴۳ نفر از اعضای حزب عدالت و توسعه (حزب حاکم) به شورا راه پیدا کردند. همچنین شهردار نیز از همین حرب انتخاب شد.
برزیل – سائوپائولو
قدمت شورای شهر در برزیل به زمان استعمار این کشور توسط پرتغالی‌های باز می‌گردد. وب‌سایت شورای شهر سائوپائولو در تاریخچه خود مدعی تشکیل این شورا در سال ۱۵۶۰ میلادی است که از آن زمان تا کنون شورا بر برنامه‌ریزی‌ها و تصمیمات شهری نظارت داشته است.
در طول سالیان وظایف این شورا دقیق‌تر و البته بر تعداد اعضا افزوده شده است. در حال حاضر شهر سائوپائولو با جمعیت ۱۲ میلیون نفری به عنوان بزرگ‌ترین شهر برزیل، ۵۵ عضو شورا دارد که به طور مستقیم با رأی مردم و برای یک دوره چهارساله انتخاب می‌شوند.
نکته جالب توجه در مورد سیستم انتخابات و رأی‌گیری در برزیل (از جمله انتخابات شورای شهرها) اجباری بودن رأی دادن است. در برزیل تمام افراد بین ۱۸ تا ۷۰ سال باید در انتخابات شرکت کنند. از میان این عده تنها افراد بی‌سواد و سیاستمدارانی که حقوق سیاسی آن‌ها تعلیق شده است می‌توانند پای صندوق رأی حاضر نشوند.
افرادی که به هر دلیل دیگر در شرکت در انتخابات امتناع کنند مجازات خواهند شد. این افراد باید خود به همراه دلیلی معتبر به کمیته مربوطه مراجعه و پس از تأیید علت عدم حضور، جریمه‌ای حدود یک دلار را بپردازند. در غیر این صورت حقوق شهروندی آن‌ها تعلیق می‌شود، در این حالت فرد امکان دریافت کارت شناسایی، گذرنامه، ثبت‌نام در مدرسه یا دانشگاه دولتی یا دریافت وام از بانک‌های دولتی را نخواهد داشت.
آخرین انتخابات شوراها در سال ۲۰۱۶ در برزیل برگزار شد.
مصر
پس از سرنگونی حسنی مبارک در سال ۲۰۱۱ انتخابات محلی برای انتخاب شهردار و شوراهای شهر در هیچ یک از شهرهای مصر برگزار نشده است. آخرین برگزاری انتخابات شوراها در مصر به سال ۲۰۰۸ و در زمان قدرت حسنی مبارک و حزب منحله دموکراتیک ملی برگزار شد که بیشتر صندلی‌های شوراها به همین حزب حاکم رسید.
پس از تصویب قانون اساسی مصر در سال ۲۰۱۴ گمانه‌زنی‌ها برای برگزاری اولین انتخابات محلی در مصر زیاد بوده اما رسانه‌ها معتقدند این انتخابات در آینده نزدیک برگزار نخواهد شد. این در حالی است که بر اساس گفته نخست‌وزیر، انتخابات شهرداری‌ها و شورای شهر تا پایان این سال میلادی برگزار خواهد شد. بر اساس مصوبه مجلس برای سال مالی ۲۰۱۸-۲۰۱۸ هزار میلیون پوند مصری برای انتخابات شورای شهر در مصر در نظر گرفته شده است. مهمترین مانع در برگزاری انتخابات عدم تفاهم گروه‌های سیاسی برای تعیین قوانین مرتبط با رأی‌گیری و سهم احزاب مختلف است.
بر اساس قانون اساسی یک چهارم صندلی‌های شورای شهر و شهرداری‌ها باید به زنان و یک چهارم به جوانان تعلق خواهد گرفت. پیش‌بینی می‌شود در این انتخابات ۱۰۰ هزار نفر نامزد حضور در شوراهای شهر باشند.
کره جنوبی – سئول
نخستین شورای شهر در سئول، پایتخت کره جنوبی، با ۴۷ عضو در سال ۱۹۵۶ تشکیل شد. شورای دوم در سال ۱۹۶۰ تشکیل اما یک سال بعد به دستور مقامات نظامی تعطیل شد. این تعطیلی ۳۰ سال ادامه داشت و شورای سوم در سال ۱۹۹۱ تشکیل شد. در حال حاضر شورای نهم کلان‌شهر سئول که در سال ۲۰۱۴ و با رأی مستقیم مردم انتخاب شده‌اند مشغول به کار هستند. در هر دوره شورا، ۹۶ نفر انتخاب و ۱۰ نفر شخصیت حقوقی نیز به این جمع اضافه می‌شود.
این افراد از میان خود شخصی را به عنوان رئیس و دو نفر را نیز به سمت معاونین وی برای یک دوره دوساله انتخاب می‌کنند.
در شورای کلان‌شهر سئول، علاوه بر کمیته‌های مرسوم مانند مالی، گردشگری، ورزش، امنیت و بهداشت، برنامه‌ریزی و مدیریت، حمل‌ونقل و آموزش، دو کمیته ویژه با عنوان کمیته حسابداری و بودجه و کمیته اخلاق نیز فعال هستند. کمیته اخلاق وظیفه نظارت بر عملکرد و رفتار اعضا را بر عهده دارد.
شورای شهر در کره جنوبی به مانند بسیاری از کشورها چهارساله است.
ایالت متحده – نیویورک
در آمریکا شوراهای شهر از ایالت به ایالت و از شهر به شهر، قوانین، ساختار و حتی اسامی متفاوتی دارند. این تفاوت‌ها به علت قوانین ایالتی مختلفی است که بر هر قسمت اعمال می‌شود.
در شهر نیویورک اعضای شورای با انتخاب مستقیم مردم و برای یک دوره ۴ ساله انتخاب می‌شود. تعداد اعضای شورای شهر در نیویورک ۵۱ نفر است که در شورای فعلی قدرت به طور مطلق در اختیار دموکرات‌ها است. در این شورا ۴۸ صندلی متعلق به دموکرات‌ها و ۳ صندلی به اقلیت مطلق شورا یعنی جمهوری خواهان رسیده است. این اعضا از طریق انتخابات سال ۲۰۱۳ به شورا راه یافتند و احتمالاً ترکیب سیاسی در انتخابات نوامبر سال جاری تغییر کند.
نحوه رأی کیری و انتخاب اعضا نیز در نیویورک با بسیاری از نقاط دنیا متفاوت است. در این شهر برای هر یک از ۵۱ منطقه تعیین شده یک نفر وارد شورا می‌شود. هر حزب تنها یک نفر را به عنوان نماینده خود در آن منطقه معرفی می‌کند، افراد مستقل نیز می‌توانند به صورت مجزا وارد رقابت شوند. مردم هر منطقه از میان این نامزدها تنها یک نفر را انتخاب می‌کنند. در سال ۲۰۱۳ در پنج منطقه نیویورک نماینده دموکرات‌ها هیچ رقیبی نداشتند و به همین دلیل بدون رأی‌گیری وارد شورا شدند!
تعیین و تصویب قوانین مرتبط با امور شهر، نظارت و تصویب بودجه شهرداری، نظارت بر بخش‌های مختلف شهر مانند وزارت آموزش و پلیس نیویورک و همچنین نظارت بر کاربری اراضی و توسعه شهری از جمله وظایف شورای شهر نیویورک است.
در نیویورک قدرت در اداره شهر میان شهردار و شورای شهر تقسیم شده است. برای مثال همان‌طور که شهردار می‌تواند مصوبات شورا را وتو کند، شورا هم می‌تواند با حداقل رأی دو سوم اعضا علی‌رغم مخالفت شهردار قانونی را به تصویب برسانند.
۳۵ کمیته مختلف در شورای شهر نیویورک وجود دارد که هر یک از اعضا موظف هستند حداقل در ۳ کمیته عضویت داشته باشند.
این مطلب پیش‌تر در روزنامه شهروند منتشر شده است.
دیدگاهتان را بنویسید