جایزه کانگوروها در کیسه یک سوییسی جدید
اولین گرنداسلم دنیای پر هیجان تنیس روز گذشته در ملبورن پارک استرالیا با قهرمانی پدیده این جام استانیسلاس واورینکای سوییسی به پایان رسید. واورینکا در حالی صد و دومین جام قهرمانی مسابقات آزاد استرالیا را از ان خود کرد که با قرعه نسبتاً سختی روبرو شده بود و کمتر کسی فکر می‌کرد واورینکای 28 ساله بتواند حریفان صاحب نام خود را شکست دهد.
تجمع کانگوروها در سید اول
اولین گرنداسلم سال 2014 با شانس قهرمانی بسیار بالای نادال و همچنین تلاش جوکوویچ صربستانی برای دفاع از عنوان قهرمانی سال گذشته‌اش در ملبورن استرالیا آغاز شد. جدول مسابقات پیش از مسابقات از تجمع استرالیایی‌ها در سید یک و در کنار نفر اول تنیس جهان، رافائل نادال خبر می‌داد و این یعنی مهم‌ترین شانس‌های میزبان برای حضور در یک چهارم نهایی تنها با شکست نادال امکان پذیر می‌شد. البته طبق انتظارات نادال در دو بازی اول خود با قدرت تامیک (پدیده سال گذشته تنیس استرالیا) و کوکیناکیس را شکست داد تا میزبان، امسال هم شانسی برای حضور در مراحل پایانی نداشته باشد. در دیگر مسابقات مهم این گروه هیویت تنیسور کهنه کار استرالیایی شانسی در برابر آندراس سِپی ایتالیایی نداشت و در نهایت حذف شد، لیتون به احتمال زیاد موفقیت‌های سال‌های گذشته خود را از این به بعد در دنیای رسانه و کارشناسی تنیس بتواند دنبال کند. در طرف دیگر جدول یک مسابقات هم مرد همیشه متوسط ژاپنی‌ها، نیشیکوری، توانست تا دور چهارم صعود کند اما در نهایت با شکست در برابر نادال باز هم در جمع بزرگان قرار نگرفت.
در جدول دو مسابقات مهم‌ترین اتفاق حذف زود هنگام خوان مارتین دل پوتروی آرژانتینی در برابر تنیس باز ناشناخته اسپانیایی بود. در گروه دو راونیچ کانادایی که سال گذشته عناوین خوبی کسب کرده بود و تا رتبه 10 جدول رده بندی صعود کرده بود با قبول شکست در برابر دیمتروف بلغار از جدول مسابقات کنار گذاشته شد.
در گروه سه، اتفاقات طبق پیش بینی رخ داد و اندی ماری قهرمان ویمبلدون 2014 با تنها یک ست شکست راهی یک چهارم نهایی شد.
آغاز امیدوار کننده فدرر کبیر
در گروه چهار، راجر فدرر، قهرمان 4 دوره این مسابقات توانست بازی‌های 2014 را با قدرت آغاز کند، فدرر در تمام بازی‌های چهار دور اول، بدون حتی یک ست شکست راهی یک چهارم شد. فدرر که سال بسیار دردناکی را پشت سر گذاشته باید امسال در برابر حریفان قدرتمند خود ایستادگی کند و از ان‌ها مهم‌تر باید در برابر طرفداران و منتقدان سرسختش که خواهان بازنشستگی‌اش هستند پاسخگو باشد. سال 2014 شاید پایان دوران فدرر افسانه ای باشد.
در گروه پنجم توماس بردیچ به راحتی حریفان کمتر شناخته شده خود را شکست داد و راهی مراحل پایانی شد.
در گروه ششم در حالی که انتظار می‌رفت رقابت برای صعود در این مرحله بین یوژنی و فرر باشد، در نهایت فلورین مِیِرآلمانی و فرر دیدار نهایی گروه را انجام دادند و البته تنیسور اسپانیایی راهی دور بعد شد.
در گروه هفت، واورینکا، روبردو و گاسکه شانس‌های اصلی صعود بودند. رقابت میانه جدولی‌ها با پیروزی‌های نه چندان آسان واورینکا و روبردو در نهایت به سود واورینکا به پایان رسید.
و در نهایت در گروه پایانی مدافع عنوان قهرمانی و مرد شماره دو تنیس جهان در قرعه ای نسبتاً آسان با حذف حریفانی از اسلواکی، آرژانتین، ازبکستان و ایتالیا با خیال آسوده راهی مراحل نهایی شد.
شطرنج استقامتی واورینکای سوییسی
در یک چهارم نهایی نادال توانست دیمیتروف بلغار را سه بر یک شکست دهد. اندی ماری در مهم‌ترین بازی یک چهارم نتوانست فدرر احیا شده را شکست دهد و مقدمه ساز ال‌کلاسیکوی تنیس یعنی بازی بزرگ فدرر-نادال شد. توماس بردیچ هم توانست مرد شماره سه تنیس جهان داوید فرر را شکست دهد و راهی نیمه نهایی شود. اما آغاز شگفتی مسابقات ملبورن، ظهور استانیسلاس واورینکای، سوئیسی از این مرحله به بعد اتفاق افتاد، واورینکا توانست در یک بازی بسیار نزدیک و تنها در تای بریک مدافع عنوان قهرمانی را از گردونه مسابقات خارج کند. پیروزی واورینکا در حالی اتفاق افتاد که بدون احتساب تای بریک در مجموع امتیاز شماری، بازی را به نوله واگذار کرده بود!
در نیمه نهایی و بازی کلاسیک نادال-فدرر، رافا با وجود مصدومیت دست توانست حریف سنتی خود را شکست دهد و با یک پیروزی قاطع راهی مرحله نهایی شود. عادت به شکست برابر نادال شاید بدترین تجربه طرفداران پرشمار قهرمان 17 دوره گرند اسلم باشد.
در طرف دیگر نیمه نهایی در حالی بردیچ (شانس هفتم) و واورینکا (شانس هشتم) مسابقات رودرروی یکدیگر قرار گرفتند که باز هم واورینکا در یک بازی نزدیک و در حالی دو ست نهایی را 7-6 پیروز شده بود راهی فینال شد.
فینال مسابقات برای بسیاری از بینندگان و دنبال کنندگان تنیس دنیا، می‌توانست یکی از کسل کننده ترین و قابل پیش بینی‌ترین فینال‌های یک گرند اسلم باشد. واورینکا تا کنون نتوانسته بود حتی یک ست از حریف قدرتمند اسپانیایی خود بگیرد، و در تمام رویارویی‌هایش به آسانی بازی را واگذار کرده بود. از طرفی قهرمان جدید سوییسی‌ها تمام بازی‌های خود را در ملبورن از آغاز تا کنون به سختی پیروز شده بود و از نظر توان بدنی در مرتبه بسیار پایین‌تری از نادال قرار داشت و به همه این‌ها اضافه کنید قدرت بلامنازعه رافا در سال گذشته و انگیزه استمرارش برای ایجاد فاصله با رقیب سرسخت صربستانی. قهرمان نادال خواهد بود؛ پیش بینی منطقی هم همین بود ولی جام قهرمانی در پایان بازی در دستان استانیسلاس واورینکا قرار بگیرد. شاید نادال حریفش را دسته کم گرفته بود یا بک‌هندهای قدرتمند واورینکا قدرت مانور را از نادال گرفت و حتی شباهت بازی دو طرف استراتژی نادال را خنثی کرد، در هر صورت جام سرزمین کانگوروها تا سال آینده در کیسه شانس هشتم این مسابقات قرار خواهد داشت.
واورینکا؛ اوج گیری در 2013 قهرمانی در 2014
سال 2013 شاید بدترین سال دوران راجر فدرر مطرح‌ترین ورزشکار سوئیسی بود، فدرر در این سال نتوانست هیچ کدان از قهرانی های سال‌های گذشته خود را تکرار کند، شکست‌های پی در پی و غافلگیرکننده راجر برای خیلی از دوستدارانش عبارت بازنشستگی را تداعی می‌کرد. واورینکای 28 ساله مدت‌ها زیر سایه سنگین راجر مدتی در بهترین رتبه های رده بندی جهان قرار داشت. مهم‌ترین موفقیت واورینکا تا قبل از سال 2014 مربوط به قهرمانی‌هایی است که با حضور فدرر در مسابقات دوبل به دست آمده و همین حضور راجرِ قهرمان همیشه توانایی‌های واورینکا را تحت تأثیر قرار می‌داد.
استانیسلاس اما در سال گذشته مربی خود را تغییر داد؛ مگنوس نورمن سوئدی که هیچ سابقه چشمگیری در دنیای مربی گری تنیس نداشت به تنیسور سوییسی پیوست تا راه او را برای قهرمانی هموار کند. واورینکا در سال گذشته بهترین مسابقات خود را با مربی گری نورمن انجام داد و توانست به موفقیت‌های زیادی دست پیدا کند: شکست اندی ماری، مدافع عنوان قهرمانی گرنداسلم آمریکا، صعود به مراحل نهایی گرنداسلم های فرانسه و استرالیا و مسترزهای مادرید و شانگهای و نقطه مشترک همه این مسابقات حذف در برابر دو نفر اول جهان رافائل و نوواک جوکویچ. در تمام این مسابقات نیز واورینکا برای بزرگان تنیس دنیا دردسر ساز بود، مسابقه طولانی او با نوواک در بازی‌های سال گذشته استرالیا و استقامتش در برابر نادال در مسترز مادرید ستایش حریفان را برای او به ارمغان داشت. واورینکا در سال گذشته برای اولین بار در بین ده تنیسور برتر دنیا قرار گرفت.
صعود تا رتبه سوم
مسیر پیشرفت سوئیسی بالاخره به قله رسید و او توانست اولین قهرمانی گرنداسلم خود را در سرزمین کانگوروها جشن بگیرد. واورینکا حالا در کنار دل پوتروی آرژانتینی تنها کسانی هستند که از سال 2005 تاکنون گردش گرنداسلم ها را بین چهار تنیسور بزرگ (نادال، ماری، جوکوویچ و فدرر) دنیا متوقف کرده‌اند. [دل پوترو در سال 2009 گرنداسلم امریکا را فتح کرده بود.] خروج از زیر سایه سنگینِ هم وطن پر آوازه، کسب اولین و یکی از چهار جام مطرح سال، شکست همزمان نادال و جوکوویچ در یک گرنداسلم (برای اولین بار) و در نهایت صعود به رتبه سوم رده بندی برترین تنیس بازان جهان شاید نشانه ای از ظهور یک جانشین برای فدرر و شکستن انحصار قهرمانی چهار تنیسور مطرح سال‌های گذشته باشد. #
پی‌نوشت: این تنها مطلبی است که در حوزه تنیس نوشتم و در جایی جز تنیسور منتشر شده است. این مطلب به لطف حسین ردکا در سال 92 در روزنامه آرمان امروز منتشر شده است.
